Clubliefde is een term die veel gebezigd wordt en iets wat we allemaal beweren te bezitten, ieder op een eigen manier. Spelers die hun hele carrière bij één club blijven worden extra geëerd, maar ook extra bekritiseerd, want ze hebben het nooit ergens anders laten zien. In de Nederlandse competitie is een hele carrière blijven eigenlijk nooit een optie, omdat het niveau daarvoor te laag is, maar ook omdat Nederlandse clubs moeten kunnen cashen op hun spelers. Hierdoor gebruiken we zelf de trieste benaming “cashcow” voor een speler, die bij ons speelt, maar zijn we wel onthutst als een speler zelf wil “cashen”.
Willy van der Kuylen is mister PSV, maar heeft hij niet ook veel verloren door niet te vertrekken op zijn hoogtepunt? Uiteindelijk werd hij zelfs door PSV afgedankt (en gelukkig later in ere hersteld). Phillip Cocu toonde een moderne vorm van clubliefde door na een buitenlands avontuur nog terug te komen en alles te geven op een niveau wat nog steeds hoger was dan bijna alle andere spelers in onze historie. Echter hebben we nu twee spelers die momenteel het tegenovergestelde lijken te vertegenwoordigen wat betreft clubliefde. Waar Jordan Teze dreigde niet te spelen om een transfer te forceren, heeft Bakayoko opnieuw alle kansen om voor veel geld te vertrekken, maar spreekt hij uit dat enkel voor de echte top te doen en ook dan enkel als hij kans maakt op een basisplek. Het lijkt daarmee alsof de een oprecht is in zijn clubliefde en de ander niet, echter is niets minder waar. Jordan Teze houdt van de club, maar weet ook dat als hij zich levenslang financieel onafhankelijk wil kunnen bewegen, een transfer nu daar een belangrijke stap in kan zijn. Hij heeft niet het vooruitzicht van Bakayoko, maar weet wel dat een blessure plots kan maken dat hij na terugkomst niet meer goed genoeg voor PSV is. Moet PSV dan loyaal zijn aan een speler en hem telkens wen vorstelijk contract blijven voorschotelen? Liefde moet van twee kanten komen en daarin vergeten supporters soms dat het voor mensen die voor PSV werken ook simpelweg hun baan is. Deze kan samengaan met liefde voor de club, maar het blijft allereerst een zakelijke overeenkomst tussen club, speler, trainer, TD enz. Dat daardoor belangen van speler en club elkaar kunnen bijten is vervelend, maar onvermijdelijk.
Als supporters kijken we graag naar een romantisch beeld van spelers, die vereerd zijn om hun hele carrière bij PSV te spelen. We snappen dat dit niet reëel is waardoor we Gakpo zijn transfer naar Liverpool gunden, maar hoe loyaal zijn we zelf? Tonen we onze clubliefde door spelers, die bij ons spelen of hebben gespeeld uit te fluiten? Of zetten we dan ook ons eigen gevoel boven het belang van de club? Kijken wij ook elke wedstrijd als PSV een seizoen als Ajax zou beleven? Zijn wij onbegrensd vol liefde voor de club? Is dat überhaupt mogelijk?
Misschien kunnen we een beetje empathie toevoegen aan onze clubliefde en vraag voor spelers en trainers die daar ook aan voldoen. Misschien kunnen we zelfs zien dt liefde onvoorwaardelijk moet zijn. Dat betekent niet dat je geen kritiek mag hebben, maar betekent wel dat je altijd loyaal blijft aan (ex)spelers en trainers, want zij zijn onderdeel van onze grote liefde. Dus in plaats van loyaliteit en clubliefde te eisen van onze spelers, kunnen we misschien het goede voorbeeld geven. Steun onvoorwaardelijk je club en draag zo bij aan die cultuur, die je graag wil zien. Dan toon je ware clubliefde.
Clubliefde
-
Thijs
- Lid van verdienste
- 7
- Berichten: 17235
- Lid geworden op: 01 sep 2017
- Rol: Organisator Prediction League
- Favoriete speler: Ronaldo Luís Nazário de Lima
-
Awards:
-
Voijke
- Internationale topspeler
- 7
- Berichten: 3179
- Lid geworden op: 25 aug 2017
- Seizoenkaart: Vak S
- Clubvoorkeur: PSV
Koppel die 2 aan elkaar,, en.
...... 
Sangaré, le Roi du PSV 
-
SKERLA
- Legende
- 7
- Berichten: 11213
- Lid geworden op: 26 aug 2017
- Favoriete speler: Peet Scheefbril
-
Søren
- Meervoudig international
- 1
- Berichten: 1096
- Lid geworden op: 06 jun 2023
- Seizoenkaart: Vak BB
- Clubvoorkeur: PSV
Clubliefde is voor iedereen anders.
Jordan (ff kort) laten weten dat je zo niet omgaat met ons clubje, dat getuigt wat mij betreft van echte clubliefde!
Jordan belonen, toezingen, en bejubelen, na zo’n week, is wat mij betreft het tegenovergestelde van clubliefde.
En ook wat mij betreft is het voorval Teze klaar, het is gebeurd, vergeven, en door.
Maar om ‘m de dag erna zo’n serenade te geven is echt waanzin.
Wat gister duidelijk werd, is dat de staf en de spelers hem “vergeven” hebben voor de bühne, maar zich duidelijk door hem genaaid voelen.
Dat zag je juist tijdens dat moment na de wedstrijd aan de gezichten van de spelers die wegliepen.
Ook de Jong zei het min of meer nog voor de camera.
Jordan (ff kort) laten weten dat je zo niet omgaat met ons clubje, dat getuigt wat mij betreft van echte clubliefde!
Jordan belonen, toezingen, en bejubelen, na zo’n week, is wat mij betreft het tegenovergestelde van clubliefde.
En ook wat mij betreft is het voorval Teze klaar, het is gebeurd, vergeven, en door.
Maar om ‘m de dag erna zo’n serenade te geven is echt waanzin.
Wat gister duidelijk werd, is dat de staf en de spelers hem “vergeven” hebben voor de bühne, maar zich duidelijk door hem genaaid voelen.
Dat zag je juist tijdens dat moment na de wedstrijd aan de gezichten van de spelers die wegliepen.
Ook de Jong zei het min of meer nog voor de camera.
-
Voijke
- Internationale topspeler
- 7
- Berichten: 3179
- Lid geworden op: 25 aug 2017
- Seizoenkaart: Vak S
- Clubvoorkeur: PSV
-
SKERLA
- Legende
- 7
- Berichten: 11213
- Lid geworden op: 26 aug 2017
- Favoriete speler: Peet Scheefbril
Dit vond ik eerlijk gezegd ook prima. Als dat gecombineerd zou zijn met enkel het moment na afloop was het wat mij betreft perfect geweest.
Het fluiten bij balbezit was echter tenenkrommend.